چرا وقتی که یه نفر به یه موفقیت نسبتا بزرگ یا کوچکی می رسه سعی می کنه طوری جلوه کنه که از اول لایق این موفقیت بوده! نمی دونم شاید شماها با چنین افرادی روبرو نشدید ولی من به شخصه خیلی از این آدمها رو دیدم.
جالبترش اینه که این جور آدمها معمولا به خاطر توانایی یا لیاقتشون به این موفقیت ها نمی رسند بلکه عواملی از قبیل شانس، پارتی و پول نقش مهمی در موفقیت اونا دارن! و مهمتر از همه اینه که اگه همون عواملی که گفتم به همراه چند عامل کوچولوی دیگه که البته نقش بزرگی دارند وجود نداشته باشن و یا به دلیلی از بین برن موفقیت اونا هم رفتنی می شه!نکته ای که در مورد این جور آدمها منو اذیت می کنه اینه که چنین آدمی بخواد منو نصیحت کنه که چنین کن و چنان کن تا تو هم موفق بشی. این جور مواقع دوست دارم بهشون بگم مگه شما همونایی نیستید که یه روزی .... ولش کن! کلا از آدم تنبل و بی مرام بدم می آد، با اینکه خودم آدم تنبلی هستم ولی فکر می کنم اگه تو جمعی باشم که همه زرنگن من از همشون زرنگترم و اگه تو جمعی باشم که همه تنبلن من از همشون تنبلترم! چه شود!؟
این اینترنت هم امروز پدر ما رو در آورد. دو ساعت زور زدم آخرش نشد ایمیل هامو چک کنم. یکی به دادم برسه!